Opis
Aleksander Fredro – „Zemsta”
reżyseria: Krzysztof Jasiński
scenografia: Maciej Putowski
kostiumy: Dorota Ogonowska
w spektaklu wykorzystano kompozycję Piotra Rubik
obsada:
Cześnik Raptusiewcz - Daniel Olbrychski
Rejent Milczek - Andrzej Seweryn
Klara - Lidia Sadowa
Wacław - Paweł Krucz
Podstolina - Joanna Trzepiecińska
Papkin - Jarosław Gajewski
Dyndalski - Stefan Szmidt
Śmigalski - Adam Biedrzycki
Perełka - Antoni Ostrouch
Mularz I - Henryk Łapiński
Mularz II – Przemysław Pawlicki
„Zemsta” Aleksandra Fredry bywa nazywana przez krytyków literatury „ogrodem polskości”. Jest jedną z nielicznych dawnych komedii, która - mimo upływu czasu - nie traci siły wyrazu i jest nadal nośnikiem tradycji polskiej sceny. Tradycji literackiej i tradycji aktorskiej. Teatr Polski dawno już okrzyknięto „domem Fredry”, nie mogło zatem w repertuarze roku jubileuszowego zabraknąć najświetniejszej z Fredrowskich komedii.
Według Krzysztofa Jasińskiego kluczem do „Zemsty” jest spojrzenie na Fredrowskie postaci z dzisiejszego punktu widzenia, przy świadomym zachowaniu stylizacji, bogatej scenografii i historycznych kostiumów. Bohaterowie, mimo że mówią fredrowskim wierszem, są do granic współcześni w sposobie pojmowania i reagowania na zdarzenia, w których uczestniczą.
Trudność „Zemsty” polega nie tylko na zmaganiu z wyzwaniami stawianymi przez sam tekst, ale również na walce o żywe zainteresowanie widza. Publiczność zna „Zemstę” na pamięć, zatem oczekuje doskonałego, precyzyjnego widowiska, bezbłędnego tempa, mistrzowskiej teatralności, szczególnie w chwili, kiedy większość inscenizacji stara się wiernie naśladować codzienność. „Zemsta” Krzysztofa Jasińskiego jest odpowiedzią na tęsknotę za teatrem w teatrze.
Ten spektakl jest jak mikroświat zamknięty w kunsztownie wykonanym pudełku, skrywającym precyzyjny mechanizm ruchomej szopki. Można ją oglądać wciąż na nowo, mimo że zasady działania mechanizmu pozostają niezmienne.