Filoktet

„A teraz ktoś mnie oczywiście zapyta, dlaczego zajmuję się historią, dlaczego piszę o historii. Ciągle o historii i znów o historii. Po prostu dlatego, że, jak widać, interesuję się historią, choć wydaje mi się, że jestem tylko jej biernym uczestnikiem. I żeby zmienić to odczucie, piszę. A pisząc o niej ,staję się jej pełnoprawnym i aktywnym podmiotem. Dobrze. Prowadzę w tym pisaniu nieustanny dialog ze zmarłymi, uwielbiam rozmawiać z Różą Luxemburg, Karolem Liebknechtem, Ulbrichtem, oczywiście z Hitlerem i Stalinem też, Goebbelsem, świętej pamięci Hamletem i paru jeszcze innymi z Europy i Afryki. Być może jestem nekrofilem. Ale jestem nim nie dla zaspokojenia własnego popędu, ale z miłości do przeszłości. Dlatego też niezrozumiały jest dla mnie kult zmarłych. Chcę utrzymać ten kontakt ze zmarłymi w wiecznym napięciu, bo nie można przerwać dialogu z umarłymi, póki oni nie ujawnią tej cząstki, która została w nich pogrzebana – jak zauważyłem to w rozmowie z Wolfgangiem Heisem. Podoba mi się to. Uwielbiam przywoływać znane postaci i powszechne narracje historyczne i rozbijać je, mieszać i mistyfikować. Nie dlatego, żeby dowieść, że ludzie nie znają historii, ale po to, żeby uświadomić im, że ulegają oni narracjom, które mają charakter niby – obiektywny, a służą określonemu momentowi historycznemu i doraźnym manipulacjom historycznym.”

fragment wypowiedzi Heinera Müllera