Opis spektaklu
Kolejny po Weselu rozrachunek Wyspiańskiego ze współczesną Polską. Prapremiera dramatu odbyła się w 1903 roku w Krakowie. Autor nadał sztuce nowatorską formę teatru w teatrze z eksponowaniem nagiej sceny. Imię i postać bohatera, Konrada, wywiódł z Mickiewiczowskich Dziadów.
Wyzwolenie podejmowało problematykę współczesności i szukało drogi wyzwolenia narodu, czyniło też poezję moralnie odpowiedzialną za stan świadomości narodowej. Było zarazem wielką polemiką z wywodzącym się z romantyzmu mitem odrodzenia Polski przez ofiarę i cierpienie.
Akt II dramatu wypełnia wielka dyskusja - walka na myśli Konrada z Maskami, które kolejno atakują świadomość bohatera, wiodącego z nimi ostry spór o ideę przyszłej Polski. Pod maską Konrada autor skrywa w pewnym stopniu i siebie samego, jego ustami przekazuje własne rozmyślania, rozterki i wzruszenia. Jest więc Wyzwolenie zarazem dramatem na wskroś osobistym, dramatem artysty, który chcąc sięgnąć po przywództwo duchowe, czuje jednak swoją bezradność.
