Pink Dots

Zespół Legendary Pink Dots powstał w  1980 roku w angielskim mieście Ilford. Po pierwszych kilku latach działalności przeniósł się do Holandii, gdzie rezyduje do dziś.
Pierwszy album "Brighter Now", ukazał się w 1982 roku. Oparty głównie na brzmieniach elektronicznych, czerpał z klasyków industrialu (zwłaszcza Throbbing Gristle) i new wave , zawierał jednak także piękną balladę z fortepianem "The Wedding". Podobny charakter miały kolejne albumy "Curse" , "Faces In The Fire" i "The Tower".  Nieco inaczej brzmiał już "The Lovers" - album w połowie koncertowy zawierał długie, transowe, improwizowane utwory łączące akustyczne instrumenty z elektroniką - takie brzmienie zachowali do dziś. Główną inspiracją stało się dla nich psychodeliczne brzmienie z przełomu lat 60. i 70.: wczesny Pink Floyd, King Crimson, Can i Amon Duul II. Zespół przeniósł się na stałe z Anglii do Holandii. Mimo zmian w składzie, od początku kierowali nim: Edward Kaspel  (alias The Prophet Qa'Sepel) i Philip Knight (alias the Silverman). Nowym nabytkiem był Patrick Q. Wright, który wzbogacił muzykę o wspaniałe brzmienie skrzypiec, co przysporzyło im nowych fanów.  Wydane w tym składzie płyty "Island Of Jewels", "Asylum" i "Any Day Now" zostały wysoko ocenione przez publiczność i krytykę. W 1988 roku Patrick Q. Wright odszedł od zespołu. Zastąpił go Niels van Hoorn, grający na saksofonach, flecie i klarnecie. Na gitarze grał Bob Pistoor.

Nagrane w tym składzie albumy uważane są za największe osiągnięcia The Legendary Pink Dots: "Crushed Velvet Apocalypse", "The Maria Dimension",  zawierają materiał niezwykle zróżnicowany. Piękne, "przebojowe"  ballady ("Belladonna", "I Love You In Your Tragic Beauty"), długie improwizowane utwory z wpływami jazzowymi i orientalnymi ("Green Gang", "Evolution", "The Grain Kings")  - to elementy, dzięki którym zespół stał się przedmiotem prawdziwego kultu.

W 1992 roku, po nagraniu „The Maria Dimension” wydarzyła się tragedia: u Boba Pistoora wykryto nieuleczalny nowotwór. Po śmierci Boba gitarzystą zespołu został Martijn De Kleer. W tym składzie nagrali ostatnie albumy dla Play It Again, Sam: „Shadow Weaver”, „Malachai” i „9 Lives To Wonder”.  Rosnące napięcia między wytwórnią a zespołem doprowadziły do zakończenia trwającej 10 lat współpracy. Kolejna płyta „From Here You’ll Watch The World Go By” została wydana przez Staalplaat, a w Ameryce przez Soleilmoon. Nieco zmieniła się także muzyka. Długie improwizacje znikły, aby ustąpić miejsca krótszym, skondensowanym, melodyjnym, niemal przebojowym utworom, bardzo bliskim stylistyce wczesnego Pink Floyd (Clockwise, Damien).  W składzie: Edward, Phil, Niels, Martijn De Kleer (a później Edwin van Trippenhof) i Ryan Moore (dr) nagrali kolejne albumy „Hallway Of The Gods” i „Nemesis Online”. Niedawno z powodów osobistych odszedł od zespołu Edwin Van Trippenhof, a powrócił Martijn De Kleer. Niedawno od zespołu odszedł człowiek-orkiestra, flecista i saksofonista Niels Van Hoorn, by skupić się na pracy solowej, własnym studiu nagraniowym i zdobywającym coraz większą popularność projekcie Strange Attractor.

Zapraszamy na koncerty w Polsce!!!