Niewielki, niemały król

"Król Maciuś I" uważany jest za jedną z najznakomitszych polskich powieści dla dzieci. Gdy do książki powraca się po latach - gdy dzieciństwo jest już tylko wyidealizowanym wspomnieniem - trudno nie oprzeć się wrażeniu, że to nie tylko baśniowa opowieść o królu-dziecku zbyt naiwnym, zbyt młodym by władać państwem nie pogrążając go w chaosie upadku.

Czy współcześnie, w dobie kiedy, co druga reklama nawołuje do spełniania nie tylko potrzeb, ale również marzeń i zachcianek dziecka, możemy przyjąć, że najmłodsi są pełnoprawnym podmiotem życia społecznego? Czy poglądy "Starego Doktora" są dzisiaj powszednią normą wychowania i nauczania?

Pewnie niewiele osób wie, że literackim debiutem Korczak był utwór dramatyczny i że twórczość sceniczna nie była mu obca. Jednak przeniesienie "Króla Maciusia I" na scenę to zadanie niezwykle karkołomne. Nie sposób przełożyć wprost na język teatru mieszaniny naiwnego realizmu i baśniowo opowiadanej historii o "małym królu". Być może "tłumacz" - by efektem takiej pracy była Sztuka - musi być poetą. Tak jak Joanna Kulmowa.