Opis spektaklu
Trzeba determinacji, by porwać się na inscenizowanie tej plątaniny postaci, mitów i myśli o sile sprawczej dziejowych przemian, które dokonują się dzięki nieśmiertelnemu Duchowi. To on tworzy nowe formy, dokonuje przemian. Z niedokończonym tekstem Słowackiego nawet wydawcy nie dali sobie rady. W formie literackiej do dziś jest zmieniającą się układanką. Kos doradza "czytanie" z naiwnością dziecka i na naiwność stawiając każe prowadzić publiczność na widownię poprzez szatnię i kulisy (może z nadzieją, że wypatrzą ducha Teatru Nowego?). Wychodzimy spod sceny wprost na siedzących w pierwszym rzędzie aktorów. Sala spowita w folie, jak przed malowaniem. Scena "wybebeszona", tylko rzędy wygaszonych reflektorów gotowe do ataku.