Janulka, córka Fizdejki

Kameralny spektakl dla młodzieży i dorosłych. Scenariusz wybitnego i wszechstronnego artysty w interpretacji młodej reżyserki. Absurd, groteskowość, parodia, nieprzewidywalność zdarzeń i zachowań bohaterów, przechodzących różne metamorfozy, rzeczywistość niemożliwa do zweryfikowania w myśl reguł życiowego prawdopodobieństwa, postaci i sceneria niczym z sennych fantazji - to typowe cechy charakteryzujące większość dramatów Witkacego. W "Janulce, córce Fizdejki" owo "sztuczne życie" i "dziwność istnienia" manifestują się w podobny sposób, a polityka, filozofia, refleksja nad istotą sztuki wespół z erotyką tworzą tkankę tego utworu. Jest on równie zabawny i pełen niespodzianek, co okrutny.

Janulka.. córeczka... tatusia? Dlaczego nosi go na sobie? Gdzie się podziała matka? Jaka jest jej rola? Czy Janulka - taty córka odnajdzie miłość? Przychodźcie tłumnie. Seans za chwilę się rozpocznie...

*... Chodzi o możliwość zupełnie swobodnego deformowania życia dla celu stworzenia całości, której sens byłby określany tylko wewnętrzną, czysto sceniczną konstrukcją. Inne jest bowiem piękno życia, a inne piękno sztuki. Dosyć już tej przeklętej konsekwencji charakterów i tej "prawdy" psychologicznej, która zdaje się wszystkimi bokami wprost wyłazić. Co kogo obchodzi, co się dzieje na ulicy Wspólnej nr 38? My chcemy w teatrze być w zupełnie innym świecie. Sztukę można sobie wyobrazić w zupełnej dowolności absolutnie wszystkiego z punktu widzenia życia. Wychodząc z teatru, człowiek powinien mieć wrażenie, że obudził się z jakiegoś dziwnego snu, w którym najpospolitsze nawet rzeczy miały dziwny niezgłębiony urok, charakterystyczny dla marzeń sennych. Teatr musi wejść na drogę "nienasycenia formą". Trzeba rozpętać drzemiącą Bestię i zobaczyć, co ona zrobi...
"Czysta Forma w Teatrze" Stanisław Ignacy Witkiewicz

Spektakl dla młodzieży i dorosłych.