Bramy raju

Tematem "Bram raju" jest średniowieczna krucjata dziecięca, zwołana przez pasterza Jakuba z Cloyes w intencji uwolnienia Grobu Pańskiego spod panowania niewiernych. Rękojmią sukcesu młodych krzyżowców ma być ich niewinność. Zmierzając do celu, odbywają spowiedź, z której wynika, że religijna idea wyprawy jest wielką mistyfikacją. Uczestników krucjaty spaja bowiem nie tyle chęć oswobodzenia Grobu Chrystusa, co skomplikowane więzy uczuciowe i tęsknoty erotyczne. Sprężyną wydarzeń jest nieodwzajemniona miłość, odczuwana głównie jako gwałtowne pożądanie. Im bardziej daremna, tym silniejsza.

Sposób myślenia i samowiedza młodych krzyżowców niewiele mają jednak wspólnego z mentalnością człowieka XIII wieku. Nie chodzi tu bowiem o rekonstrukcję historii, lecz o pokazanie uniwersalnych, ponadczasowych mechanizmów rządzących ludźmi i ich zachowaniami. O obnażenie wielkich idei, skażonych już w momencie narodzin, zwłaszcza gdy wypływają z zatrutych źródeł , jak nieszczęście, cierpienie, zagubienie, ślepa wiara.

Bramy raju są jedynie mirażem na martwej, spalonej słońcem pustyni. Przekonują się o tym kolejne pokolenia, które uczestnicząc w zbiorowym szaleństwie zdolne są w imię idei samozatracać się i popełniać zbrodnie.